Her geçen gün daha da zorlaşan geçim şartları tüm emekçiler gibi sağlık çalışanlarını da derinden vurdu. Genel Sağlık-İş Sendikası’nın 2019-2023 dönemini kapsayan saha araştırmasına göre, sağlık çalışanları bu yılki 1 Mayıs’a geçen yıl ve önceki yıllara göre çok daha fazla borçlanmış ve yoksullaşmış olarak girecekler.
Araştırmaya göre,
2019-2023 döneminde gündelik yaşamın devamı için borçlanmak zorunda kalan sağlıkçıların oranı 11.5 puan birden arttı. 2019 yılında gündelik yaşamını borçla çevirenlerin oranı yüzde 69.6 iken bu oran 2021’de yüzde 72.8’e, 2022’de yüzde 75.3’e ve 2023’te yüzde 81.1’e yükseldi. Sağlıkta dönüşüm, pandemi ve kriz süreci, sağlık çalışanlarının kredi kullanım oranını 7.7 puan artırdı. 2019’de bankadan kredi kullanan sağlıkçıların oranı yüzde 78.4 iken bu oran 2023’te yüzde 86.1’e çıktı. Aynı dönemde ihtiyaç kredisi kullananların oranı da yüzde 66.5’ten yüzde 75.5’e ulaştı. Kredi kartının sadece asgari tutarını ödeyerek yüksek faizle borç çevirmek zorunda kalan sağlıkçıların oranı da son 4 yılda yüzde 30.4’ten yüzde 45.3’e çıktı.
SAYGINLIK AZALDI
Araştırma, borçlanan ve yoksullaşan sağlıkçıların toplum nezdindeki saygınlıklarının azaldığını ve ciddi itibar kaybına uğradıklarını da gösterdi. Sağlıkçılara yönelik olumsuz vurgu 2019’da yüzde 91 iken bu oran 2023’te yüzde 97.5’e çıktı. Son 4 yılda Türkiye’nin temel sorunlarının başında ekonomi ve geçim sıkıntısı geldiğini söyleyen sağlıkçıların oranı yüzde 95.9’e yükseldi. Geçim sıkıntısının ardından yolsuzluk ile liyakatsiz görevlendirmeler de en büyük sorunlar arasında yerini aldı.
‘En düşük maaş yoksulluk sınırını aşmalı’
Genel Sağlık-İş Başkanı Dr. Derya Uğur, emekçilerin her geçen gün daha da yoksullaştığını, sağlıkçıların uzun çalışma saatleri, yetersiz ücretler ve ağır iş koşulları altında ezildiğini söyledi.
Dr. Uğur, ağır ve kötü çalışma koşullarının acilen düzeltilmesi, en düşük maaşın yoksulluk sınırının üzerine çıkarılması, kademeli zamların yapılması, şiddetin önlenmesi, yıpranma payı verilmesi, ek gösterge artışı yapılması, kreş ve bakımevi ihtiyacının karşılanması, halkçı sağlık politikalarına tekrar dönülmesi taleplerinde bulundu.
